دنياي مکانیک

در ساده ترين و در عین حال مرسوم ترین روش،قالب تزریق از دو نیمه تشکیل می شود که هر کدام از آنها مستقیما به صفحات ماشین قالبگیری نصب شده اند.نیمه تزریق ثابت ونیمه پران متحرک،دو جزء اصلی هستند که مستقل از طراحی در هر قالبی وجود دارند.به این اجزاء نیمه نر و ماده (Core & Cavity) هم گفته می شود.
مراحل عملیاتی-سیکل قالبگیری-به صورت شماتیک در شکل 1 نمایش داده می شود.در ابتدا (مرحله 1،تزریق)مواد مذاب به داخل قالب بسته تزریق می شود.که این قالب برای جلوگیری از خروج مذاب از حفره قالب یا حفره قالبها با نیروی زیاد قسمت گیرنده(نیروهای گیرنده)بسته می شود.مذاب از قسمت نرم سازی،عموما حلزونی رفت و برگشت سری،به حفره قالب تزریق می شود.قسمت نرم سازی و قالب باید به صورت محکم به هم متصل باشند تا ماده مذاب اتلاف نشود.

مرحله اول

به علت اختلاف دمای زیاد بین قسمت نرم سازی و قالب اتصال این دو قسمت فقط به مقداری که لازم است حفظ می شود و این مدت تا زمانی است که مذاب توانایی جریان پیدا کردن دارد.پس از پر شدن حفره قالب،مذاب شروع به انجماد می کند.بنابراین حجم آن به مقدار کم وبیش مشخصی کم می شود.این انقباض حجمی با تزریق مذاب بیشتر جبران می شود.بنابراین فشار مذاب تا پایان انجماد باید حفظ شود(مرحله2).

مرحله دوم

از آنجا که در نرم سازی مقذاری زمان صرف می شود،حلزون شروع به چرخش کرده و مواد تغذیه می شود،این مواد با مقدار مشخص به داخل حلزونی ریخته و ذوب شده و به سر حلزونی برده می شود.فضای لازم با عقب کشیدن حلزونی به صورت هم محور،اغلب مقابل پشت،ایجاد می شود.
هنگامی که قطعه قالبگیری منجمد می شود،قسمت تزریق از قالب جدا می شود تا ماده داخل نازل هم به این شکل سرد نشود.قسمت گیرنده تا موقعیکه قطعه قالبگیری برای بیرون اندازی به اندازه کافی محکم نشده باشد(از نظر استحکام پایدار نشده باشد)بسته می ماند.(مرحله 3،،پایین.)

مرحله سوم